Το Γιατί και η Εξάρτηση

Πολλοί με ρωτούν γιατί το παιδί μου κάνει χρήση, γιατί ο άνδρας μου πίνει τόσο πολύ ή γιατί το παιδί μου δεν με ακούει ή γιατί φέρετε έτσι ή αλλιώς κ.ο.κ.

Δυστυχώς,  η απάντηση δεν είναι τόσο απλή και δεν ξέρω αν κάποιες φορές υπάρχει απάντηση στο «γιατί;».

Εάν λάβουμε υπόψιν την εξάρτηση από  ψυχοδραστικές  ουσίες και αλκοόλ το πρώτο που   θα πρέπει να κάνουμε είναι να μάθουμε γι’  αυτό ειδικά, όταν  εμπλέκετε σε αυτή την ιστορία ένας δικός μας άνθρωπος.

Όταν καταλάβουμε τις διαστάσεις που μπορεί να πάρει η εξάρτηση  στον ίδιο τον χρήστη αλλά και στους οικείους του τότε ίσως να καταλάβουμε ποια στάση να υιοθετήσουμε.   

Το πρώτο βήμα που χρειάζεται είναι βοήθεια από ειδικούς στην εξάρτηση, ώστε να κατανοήσουμε την δυναμική και την κλιμάκωση που έχει η εξάρτηση(ανίατη, προοδευτική και θανατηφόρα).

Εδώ δε χωράνε παρακάλια, ευχολόγια, υποσχέσεις, εκβιασμοί, βία ή οτιδήποτε άλλο, διότι η εξάρτηση έχει κατακτήσει στον ασθενή το κέντρο της ευχαρίστησης , την οποία συγκεκριμένη ευχαρίστηση δεν την ανταγωνίζεται καμία άλλη πηγή ευχαρίστησης , οπότε αν κατανοηθεί αυτή η δύναμη δεν χρειάζεται να αναλωθούμε άδικα και χωρίς λόγο.  

Όταν η εξάρτηση δείξει τα δόντια της και η ζωή του εξαρτημένου θα καθορίζεται από αυτή,  μόνο ένα πράγμα πρέπει να υιοθετηθεί από τους οικείους: η σταθερή και χωρίς αναβολή προτροπή του περιβάλλοντος για άμεση διακοπή της χρήσης,  μέσω θεραπευτικού πλαισίου και μόνο.

Διακοπή της χρήσης και να ακουστεί σαν ουσιαστική απαίτηση πολύ δυνατά και πολύ ξεκάθαρα.

Τώρα, τα εμπόδια για να ακουστεί αυτή η επιταγή για άμεση διακοπή της χρήσης και τα αδιάκοπα πισωγυρίσματα,  οι ατελείωτες προσδοκίες,  οι αδιέξοδες συζητήσεις,  οι ατελείωτες συγκρούσεις κλπ.  θα  πρέπει να αναζητηθούν στα ελλείμματα των οικείων (γονιών, συζύγων κλπ) είτε στις προσωπικότητες  είτε στα πλαίσια που διέπουν τον εκάστοτε οικογενειακό ιστό.

Φανταστείτε ένα 22χρονο κορίτσι να σπάει τα πάντα στο σπίτι,  επειδή οι γονείς δεν της δίνουν χρήματα να πάρει αυτό που θέλει ή από την Δευτέρα Λυκείου να φεύγει από το πρωί και να γυρνάει το βράδυ στις 11μ.μ. και να μην δίνει λόγο ή το 11χρονο παιδί να έχει ένα smartphone  στην κωλότσεπη όταν  οι συνομήλικοι  παίζουν και αυτό να είναι απομονωμένο ή μια μητέρα  να εκθέτει ξανά και ξανά το ανήλικο παιδί της στον εξαρτημένο πατέρα, γιατί αδυνατεί να οριοθετηθεί , τα παραδείγματα είναι  πολλά όμως έτσι θα δούμε το πώς της αλλαγής και όχι η αναζήτηση ενός στείρου Γιατί….

Ουσιαστικά μιλάμε για την ανάπτυξη αυτογνωσίας,  αν κατανοήσουμε ότι όσο  δύσκολη και άσχημη φαίνεται μια κατάσταση πάντα υπάρχει το περιθώριο  ουσιαστικών αλλαγών  στην προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου.

Ας κρατήσουμε λοιπόν ότι όταν έχουμε απέναντι μας ένα άτομο που κάνει καταναγκαστική κατάχρηση οποιασδήποτε ουσίας πρεσβεύουμε μόνο την διακοπή της χρήσης και τίποτε άλλο.