5 Πράγματα που κάνουν λάθος οι Γονείς

5 λάθη που κάνουν οι γονείς στην διαδικασία της απεξάρτησης. 

Όταν μια οικογένεια αντιμετωπίζει τον εθισμό, οι γονείς κάποιες φορές κάνουν σημαντικά λάθη, παρότι έχουν τις καλύτερες προθέσεις.  Πολλές φορές είναι δύσκολο να κάνεις τις σωστές κινήσεις ώστε να βοηθήσεις το μέλος της οικογένειας που είναι εθισμένο και παράλληλα να μην ενεργοποιήσεις τους μηχανισμούς που τον προκαλούν. Το παρακάτω κείμενο περιγράφει τα 5 πιο συνηθισμένα λάθη που κάνουν οι γονείς όταν αντιμετωπίζουν τον εθισμό του γιού ή της κόρης. 

1.Επιτρέπουν στον εθισμένο να παραμείνει εθισμένος 

Το μήνυμα προς του γονείς είναι ξεκάθαρο: "Μην διευκολύνετε τον γιό η την κόρη σας να παραμείνει εθισμένος/η". Αυτό φυσικά μπορεί να σημαίνει κάτι διαφορετικό για την κάθε οικογένεια. Υπάρχουν περιπτώσεις που ενώ οι γονείς έχουν έρθει στα όρια τους με την εξάρτηση του παιδιού τους, παράλληλα συνεχίζουν να υποστηρίζουν τον εθισμό τους με τα να πληρώνουν τους λογαριασμούς , το αυτοκίνητο, το κινητό, το νοίκι, το χαρτζηλίκι. Εάν ο εθισμένος δεν έχει κάτι να χάσει και εαν δεν υπάρχει λόγος για αλλαγή τότε γιατί να σταματήσει την χρήση; 

Οι άνθρωποι έχουν μια έμφυτη ανταπόκριση στον πόνο απο πολύ μικρή ηλικία. Όταν κάποιος αισθάνεται πόνο τότε αρχίζει να εντοπίζει τα σημεία που πονούν και αναζητά την επούλωση. Εάν όμως δεν αισθανθούμε ποτέ πόνο στην ζωή μας, τότε δεν υπάρχει και λόγος να αναζητήσουμε την επούλωση. 

Εάν θέλω πραγματικά να βοηθήσω τον εθισμένο να αναρρώσει τότε πρέπει να κάνω στην άκρη και να τον αφήσω να νιώσει τον πόνο που προκαλεί ο εθισμός. 

2.Επιτρέπουν στον εθισμένο να επιλέξει την πορεία της ανάρρωσης. 

Πολλές φορές οι γονείς ενώ ανακαλύπτουν οτι το παιδί τους έχει πρόβλημα εθισμού, το αφήνουν να επιλέξει μόνο του την μέθοδο της ανάρρωσης ενώ στην πραγματικότητα θα έπρεπε να ακόυσουν την γνώμη κάποιου ειδικού. Αυτό είναι λάθος, γιατί το πιο πιθανό είναι ο εθισμένος να επιλλέξει το λιγότερο παρεμβατικό πρόγραμμα που υπάρχει. 

Ο εθισμός μπορεί να συγκριθεί με το να σπάς και τα δυο σου πόδια. Εάν τα σπάσεις, το πρώτο πράγμα που θα κάνει ο γιατρός είναι να τα "βάλει στη θέση τους" και να τα τοποθετήσει στον γύψο. Ο ρόλος του γύψου είναι να περιορίσει την κίνηση ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία της επούλωσης. Το ίδιο συμβαίνει και στα πρώτα στάδια της απεξάρτησης. Πρέπει να υπάρξει ένα στάδιο περιορισμού και  απομόνωσης ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία της ανάρρωσης.  

Όταν τα κόκκαλα επουλωθούν και ο γιατρός αφαιρέσει τον γύψο, δεν θα μπορούσες να τρέξεις έναν Μαραθώνιο την ίδια μέρα. Αυτό που θα χρειαζόσουν θα ήταν να επανέλθεις σταδιακά στην πλήρη κίνση των ποδιών σου. 

 Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια στην διαδικασία της ανάρρωσης του εθισμένου. Μετά τη θεραπεία χρειάζεται μια σταδιακή περιόδο επανένταξης στην καθημερινότητα. Γιατί η πραγματικότητα είναι οτι η χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ αποσκοπούσε και στην διαχείρηση του στρές και του άγχους, άρα εάν κάποιος αποσκοπεί να επανέλθει στους ρυθμούς της καθημερινότητας χρειάζεται η στήριξη ενός προγράμματος απεξάρτησης για να το κατευθύνει και να τον υοπστηρίξει στις δυσκολίες. 

3.Να ακούνε τον "θόρυβο". 

Ένα άλλο λάθος το οποίο συχνά κάνουν οι γονείς είναι να ακούν τον "θόρυβο" που κάνει το παιδί τους. Με τον όρο θόρυβο εννοούμε τις φωνές, τα ουρλαχτιά, την άρνηση και το φταίξιμο που εκφράζει ο εθισμένος όταν έρχεται σε επαφή με την πραγματικότητα του εθισμού. Πρέπει να καταλάβουμε οτι ο εθισμός είναι ασθένεια και η ασθένεια δεν θέλει να νικηθεί χωρίς αντίσταση. Είναι δύσκολο για τους γονείς να μπλοκάρουν αυτό τον θόρυβο γιατί αγαπούν πραγματικά τον γιό η την κόρη τους. Για αυτό και είναι απαραίτητο η βοήθεια ειδικόυ που θα τους βοηθήσει αν ξεχωρίσουν τον θόρυβο απο την πραγματική έκκληση για βοήθεια. 

4.Να τιμωρούν τον εθισμό. 

Κάποιοι γονείς είναι τόσο απογοητευμένοι και θυμωμένοι με το μέλος της οικογένειας που είναι εθισμένο που ξεκινούν να τιμωρούν τον εθισμό αντί να βοηθήσουν να βρεθεί μια σωστή θεραπεία. Είναι πού δύσκολο, αλλά ο εθισμός πρέπει να αναγνωρίζεται ως μια θεραπεύσιμη αρρώστια και όχι μόνο ως  πρόβλημα συμπεριφοράς. Όταν ο εθισμός αναγνωρίζεται ως αρρώστια τότε αλλάζει και η προσέγγιση αντιμετώπισης των συμπτωμάτων. 

Εάν κάποιος στην οικογένεια είχε διαβήτη και ζαλιζόταν λόγω χαμηλής πίεσης τότε δεν θα νευριάζαμε ή θα επιβάλλαμε τιμωρία. Το μόνο που θα κάναμε θα ήταν να φροντίσουμε να λάβει την κατάλληλη θεραπεία. Ο εθισμός είναι αρρώστια η οποία επηρεάζει το μυαλό, την ψυχή και το σώμα, αλλά με την κατάλληλη θεραπεία μπορεί να απελευθερωθούν και τα τρία! 

5.Να μην αντιδρούν σε γνωστές συμπεριφορές.    

Άλλο ένα λάθος που κάνουν οι γονείς είναι να μην αντιδρούν όταν αναγνωρίζουν συμπτώματα του εθισμού στα παιδιά τους. Πολλοί γονείς έχουν διαίσθηση η οποία μπορεί να τους βοηθήσει να αναγνωρίσουν όταν κάτι δεν "πάει καλά" στην οικογένεια τους. Όταν οι γονείς νιώθουν οτι κάτι δεν πάει καλά, είναι πολύ σημαντικό να ζητούν την γνώμη κάποιου επαγγελματία του χώρου. Καμιά φορά αυτό είναι πιο δύσκολο λόγω του "θορύβου" που κάνει το εθισμένο μέλος αλλά όταν αναδύεται κάποια γνωστή συμπεριφορά είναι πολυ σημαντικό οι γονείς να αντιδρούν άμεσα.