Το πρότυπο Μινεσότα

1. Θεωρεί την εξάρτηση νόσο του εγκεφάλου (Carlton Erickson (2007) Η επιστήμη της εξάρτησης , Ισόρροπον).
    
2. Πιστεύει ότι ο εξαρτημένος καλό είναι να ακολουθήσει τη δια βίου αποχή από οποιαδήποτε ουσία που μεταβάλλει τη συναισθηματική διάθεση
    
3. Είναι νόσος χρόνια και υποτροπιάζουσα για αυτό χρειάζεται ένα υποστηρικτικό πλαίσιο στην πορεία ομάδων αυτοβοηθείας όπως οι Α. Α. και οι Ν. Α. Υπό αυτές τις συνθήκες και κυρίαρχα την αποδοχή από τον εξαρτημένο αυτών των αρχών και την ουσιαστική συνδρομή των οικείων μιλάμε για πολύ καλές προοπτικές όσον αφορά στη καθαρότητα από ουσίες ή αλκοόλ αλλά και νηφαλιότητα.

Το πρότυπο Μινεσότα αφορά μια συμβουλευτική προσέγγιση βασιζόμενη στη φιλοσοφία του μοντέλου των Ανώνυμων Αλκοολικών (12 βήματα ). Πρωταρχικός στόχος του προτύπου Μινεσότα είναι η δια βίου αποχή από το οινόπνευμα και άλλες χημικές ουσίες που μεταβάλλουν τη διάθεση του ατόμου. Απώτερος σκοπός είναι η αλλαγή στο βασικό τρόπο σκέψης, συναισθήματος και αλληλεπίδρασης με τον κόσμο.

Βασικές Αρχές

Κύριο εργαλείο του προτύπου Μινεσότα για την για την επίτευξη της αλλαγής είναι η διαδικασία του αυτοστοχασμού και της αυτοβοήθειας. Η κύρια παράμετρος της αλλαγής είναι η ένταξη και η ιδεολογική ταύτιση με την ομάδα. Το άτομο μπαίνει σε μια διαδικασία αυτοστοχασμού και με τη βοήθεια του θεραπευτή μαθαίνει νέους τρόπους επεξεργασίας και συναλλαγής με τους συνανθρώπους του. Το άτομο πρέπει να ξεκινήσει από τη θεμελιώδη παραδοχή της εξάρτησής του.

Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το Πρότυπο Μινεσότα διαφοροποιείται πλήρως από τα προγράμματα θεραπείας με υποκατάσταση.

Πληθυσμοί - Στόχοι

Έφηβοι και ενήλικες με διανοητική ικανότητα στο μέσο όρο και με αναγνωστική ικανότητα. Ομάδα στόχου δεν αποτελούν άτομα που δεν παρακινούνται να αλλάξουν, επιδιώκουν θεραπεία με υποκατάσταση, δεν γνωρίζουν ανάγνωση ή έχουν διανοητικά προβλήματα.

Μορφές Θεραπείας

Το πρότυπο Μινεσότα περιλαμβάνει ομαδική και ατομική θεραπεία και γενικότερα ένα ευρύ φάσμα προσεγγίσεων, όπως η οικογενειακή εκπαίδευση, στήριξη και συμβουλευτική. Ουσιαστικά υπάρχει μια θεραπευτική ομάδα πολλαπλών ειδικοτήτων επαγγελματιών υγείας ( όπως Σύμβουλοι Τοξικοεξάρτησης, Κοινωνιολόγοι κ.λ.π ) όπου κάθε μέλος της αρχικά συναντάται σε ατομικές συνεδρίες με τον ασθενή, συλλέγει στοιχεία και εν συνεχεία η θεραπευτική ομάδα συνεδριάζει και διαμορφώνει το εξατομικευμένο θεραπευτικό πλαίσιο για το συγκεκριμένο ασθενή.

Οι συνεδρίες είναι δομημένες και ορίζονται κατά κύριο λόγο από το σύμβουλο. Ωστόσο συνεδρίες μπορεί να ζητήσει και ο θεραπευόμενος για τη συζήτηση προσωπικών του θεμάτων ή προβλημάτων. Τα περιστατικά κρίσης μπορούν να αντιμετωπιστούν αρχικά ως θέμα συζήτησης και ανάθεσης (οι αναθέσεις είναι εξατομικευμένες εργασίες και μπορεί να αφορούν από την ανάγνωση ενός κεφαλαίου κάποιου βιβλίου και συζήτηση πάνω σε αυτό, έως τη γραπτή αναφορά κάποιου προσωπικού περιστατικού χρήσης κ.λ.π. ), ώστε να επεξηγηθεί η δύναμη της εξάρτησης. Οι ατομικές συνεδρίες εστιάζουν στην κατανόηση, αποδοχή, ενσωμάτωση των εμπειριών της θεραπευτικής ομάδας και των αναθέσεων που και αυτή θέτει στο μέλος της με σκοπό την εκπλήρωση των στόχων του. Προς το τέλος της θεραπευτικής διαδικασίας κα των συνεδριών, συζητούνται τα πλάνα που θα εφαρμοστούν κατά την απαλλαγή του θεραπευόμενου από το πρόγραμμα, η οργάνωση του τρόπου ζωής του ( π.χ. εργασία ), η παραμονή στην ομάδα Α.Α. κ.λ.π.